BORÓW
Wieś na Równinie Biłgorajskiej, nad Sanną (prawy dopływ Wisły). 9 sierpnia 1943 r. miało tu miejsce starcie oddziałów NSZ i GL. 2-4 lutego 1944 r. wieś została spacyfikowana przez hitlerowców. Zginęły wtedy 162 osoby.
Kościół paraf. św. św. Andrzeja Apostoła i Józefa Oblubieńca Najświętszej Marii Panny, drewniany, zapewne z 1662 r., jednonawowy. Wyposażenie wnętrza rokokowe z 2 poł. XVIII w. W ołtarzu głównym rzeźby św.św. Piotra i Pawła oraz obrazy: „Zwiastowanie” i „Męczeństwo św. Andrzeja”. Drewniana dzwonnica z 2 poł. XIX w. W miejscowym kościele utrwalona jest tradycja odprawiania co roku 22 stycznia mszy w intencji poległych za ojczyznę uczestników powstania styczniowego. Na cmentarzu paraf, pochowani są powstańcy 1863 r.
CHWAŁOWICE
We wsi na cmentarzu paraf, zaniedbane groby zmarłych z ran uczestników wojny polsko-rosyjskiej 1831 r. z korpusu gen. Girolamo Ramorino, który to oddział wycofał się z terenu Królestwa Polskiego 17 września 1831 r. i tu został rozbrojony przez Austriaków.
ANTONIÓW
1 km na pd. znajduje się rez. przyrody „Pniów” utworzony w 1956 r. na pow. 4,15 ha, chroniący stanowisko orzecha wodnego (Trapa natans) w starorzeczu Sanu.
4 km na pd. (przez San przeprawa promem) – Wrzawy. Niewielka wieś w widiach Sanu i Wisły. W końcu XVIII i w XIX w. należała do Horochów. Józef Horoch był adiutantem Tadeusza Kościuszki. Kalikst Neron Horoch ufundował w 1879 r. płytę upamiętniającą przysięgę Tadeusza Kościuszki na krakowskim Rynku. We wsi obelisk z XIX w. ustawiony na kilkumetrowym kopcu, postawiony w 70 rocznicę bitwy przez Kaliksta Horocha, upamiętniający bitwę polsko-austriacką z 12 czerwca 1809 r., kiedy trzydziestotysięczna armia austriacka zaatakowała liczący 8 tysięcy korpus Polaków.
Kościół paraf. św. Wawrzyńca, murowany, wzniesiony w 1945 r. Wewnątrz renesansowa płyta nagrobna Andrzeja Sieńskiego z 2 poł. XVI w. Murowana dzwonnica z 1870 r. Murowana plebania z 2 poł. XIX w.
RADOMYŚL NAD SANEM
Wieś, siedziba urzędu gminy Radomyśl. W Radomyślu jest kultywowana do dnia dzisiejszego tradycja „wielkanocnych Turków”, która nawiązuje do czasów bezpośrednio po odsieczy wiedeńskiej, kiedy to powracający z wojny mieszkańcy wsi, nie mając odpowiedniej odzieży do pójścia do kościoła, ubrali się w zdobyczne mundury tureckie.
Kaplica Matki Boskiej Bolesnej na „Zjawieniu”, murowana, wzniesiona w 1 poł. XIX w. Wewnątrz cieszący się kultem wiernych obraz Matki Boskiej Bolesnej z mieczem utkwionym w sercu, malowany na desce dębowej o wymiarach 46×33 cm, który pochodzi z XV w., koronowany diademami papieskimi 15 września 1991 r. przez arcybiskupa Ignacego Tokarczuka. Kościół paraf. św. Jana Chrzciciela, drewniany, z 1828 r. Wewnątrz cieszący się lokalnym kultem obraz Matki Boskiej Pocieszenia.
WOLA RZECZYCKA
We wsi kościół paraf. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, murowany, wzniesiony w 1928 r. wg proj. Kazimierza Swierczyńskiego.