Bobrowniki. Wieś w Dolinie Środkowej Wisły, nad Wieprzem. Znane w średniowieczu jako miejsce przeprawy przez Wieprz. W XV-XVII w. własność kolejno: Tarnowskich, Tarłów, Mniszchów i Sapiehów. Prawa miejskie w l. 1485-1869.
Układ urbanistyczny z XVI-XIX w. Kościół paraf. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, murowany, wzniesiony na przeł. XV i XVI w., rozbudowany w 1637 r., manierystyczny na zrębie gotyckim. Jednonawowy z wydłużonym prawie o szerokość nawy, zakończonym prosto prezbiterium. Wyposażenie wnętrza głównie barokowe. Obok kościoła zachowała się murowana brama–dzwonnica wzniesiona przed 1732 r. Na plebanii Muzeum Etnografii i Sztuki Sakralnej założone przez księdza W. Chmielarskiego. Pomnik J. Piłsudskiego. Na cmentarzu rzymskokatolickim kilkanaście nagrobków klasycystycznych i neogotyckich z XIX w. – głównie na grobach osób związanych z twierdzą iwangorodzką (Dęblin). Cmentarz żydowski (w pd.-zach. części wsi) o pow. 1,8 ha zaniedbany. Zachowało się ok. 10 macew i pomnik upamiętniający ok. 300 miejscowych Żydów zamordowanych i pochowanych na tym cmentarzu w 1942 r. W graniczącej z Bobrownikami wsi Podwierzbie urodził się Jan Skotnicki (1876-1968) – malarz okresu Młodej Polski, uczeń Jacka Malczewskiego, autor obrazów o tematyce baśniowej i pejzaży, również polityk (w l. 1922-29 dyrektor Departamentu Sztuki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego), autor wspomnień „Przy sztalugach i przy biurku”.
■ 3 km na pd. wsch. na lewym brzegu Wieprza znajduje się rez. przyrody „Czapliniec k. Gołębia” utworzony w 1987 r. na pow. 19,04 ha, chroniący miejsce lęgowe czapli siwej (Ardea cinerea).